Met je voeten in zand, water, én sneeuw
Blijf op de hoogte en volg Meggy
08 December 2012 | Nederland, Amsterdam
7 december 2012
We zitten nu op de luchthaven van Signapore te wachten op onze aansluiting naar Amsterdam. Over een uur kunnen we al boarden. De afstanden zijn hier zo groot, dat we met een soort treintjes van de ene terminal naar de andere worden vervoerd en vervolgens ook nog naar verderop gelegen gates. We hebben nu echt een héérlijke bak koffie voor onze neus. Dat is iets wat we héél erg gemist hebben.
Gistermorgen nog een prachtig tafereel aan het strand van een karavaan ossenkarren in de ochtendnevel. Nog heerlijk met onze blote voeten door het warme zand gelopen en op ons gemakje ingepakt. ’s Middags na de lunch van Ngapali naar Yangon gevlogen. We logeerden in Thamada, een oud hotel, een beetje vergane glorie, maar verder prima. Die middag nog een stevige wandeling gemaakt en ergens een hapje gegeten. Daarna vroeg naar bed als voorbereiding op de lange terugreis.
Vannacht wordt Meggy wakker van gerommel op de gang en ze hoort het geluid van water. Het is net of iemand een emmer leeg gooit, of (misschien wel) stevig staat te plassen. Ze wil opstaan om zelf ook even naar het toilet te gaan, staat ze plots tot haar enkels in het water!!!! Oh NEEEEEEEEEEE!!
Maar het is geen droom. Op de gang is een waterslang (brandslang w.s.) gesprongen en we hebben een overstroming. Onze kamer ligt iets lager dan de andere kamers op deze tweede verdieping en net om het hoekje bij de nooduitgang. We twijfelden gisteravond nog of we daar wel uit konden als er iets mis was. Nu is er ook iets mis, maar heel iets anders.
Al onze spullen zijn nat. Meggy ruimt haar rugzak uit, er staat gewoon een laag water in. De handtassen met inhoud, waaronder portemonnee, mobieltje, camera en 16GBstick, alles kletsnat. In de badkamer drijft het badmatje vrolijk in het rond. Kristel gaat naar de receptie en daar nachtportier die nauwelijks Engels spreekt, doordringt van de noodzaak een andere kamer voor ons te regelen. En we krijgen hulp hulp het verhuizen. Op de (kleinere) kamer kunnen we tenminste onze spullen neerleggen in de hoop dat ze wat drogen. De overgebleven Kyatts en dollars hangen even later vrolijk over de stang van het douchegordijn. Kristel kan gelukkig nog slapen. Meggy niet, die probeert met de föhn haar rugzak, maar ook haar telefoontje, camera en 16GB-stick droog te krijgen. Wat een rotnacht.
Vanmorgen contact gezocht met de reisagent en die met de manager van het hotel. Die komt ons opzoeken en neemt camera, telefoontje, tassen en de kap van Kristel haar fotocamera mee om die bij een speciaalzaak te laten drogen en na te kijken. We mogen tot we vertrekken van onze kamer gebruik maken. Tussendoor gaan we toch maar even naar buiten, naar de grote overdekte markt en daar scoort Kristel nog een leuk ‘lackware’ bakje als souvenirtje, en Meggy nog een handige tas. Die was toch al van plan om daar vandaag naar te kijken.
Na de lunch worden we opgehaald en op het vliegveld wacht weer de vertrouwde service van Adventure Myanmar. Geweldig! We vertrekken op tijd en de vlucht gaat prima. Alleen bij de landing zigzaggen we over de baan. Omdat vóór de landing de noodverlichting is aangegaan en de nooduitgangen fel verlicht zijn, geeft dat toch een onprettig gevoel. Gelukkig gaat het goed.
En nu dus op zoek naar koffie!
8 december 2012
Even voor twaalf uur middernacht is het vliegtuig vertrokken. We hebben weer een goeie plek en de verzorging is geweldig. We proberen zo lang mogelijk wakker te blijven, maar na het ‘souper’ vergezeld door een wijntje, gaan we toch maar slapen. Om in te slapen nemen we maar een pilletje. Dat gaat goed. Tegen de ochtend krijgen we een uitgebreid ontbijt. Het is dan 3.30 (Nederlandse tijd) uur. En dan gaat het snel. Om half zeven landen we op Schiphol, waar Marijke ons ophaalt. Ze heeft warme winterjassen meegenomen, want het vriest en het heeft gesneeuwd. Het verschil met gistermiddag is voor ons maar liefst 40 graden!!
Na een gezellig ontbijt bij Marijke en Frits, gaan we beiden naar huis.
Een weekendje uitpakken, wassen, strijken, post lezen, boodschappen doen, etc. én bijslapen. Daarna gaat het leven weer z’n gangetje. Maar wij zijn een wel héél bijzondere ervaring rijker!!
We bedanken iedereen voor alle belangstelling via onze website, via facebook, e-mail en kaartjes. Het is hartverwarmend hoeveel mensen met ons meeleefden.
Rest ons ook nog te melden dat we echt hartstikke blij waren met onze keuze voor Myanmar2Go. Uitstekende begeleiding bij en adviezen voor het samenstellen van ons reisschema, met name door Eva Eyckmans. Bovendien hebben ze prima connecties in Myanmar zelf via de medewerkers van Adventure Myanmar, waardoor ter plekke alles vlekkeloos verloopt.
We zitten nu op de luchthaven van Signapore te wachten op onze aansluiting naar Amsterdam. Over een uur kunnen we al boarden. De afstanden zijn hier zo groot, dat we met een soort treintjes van de ene terminal naar de andere worden vervoerd en vervolgens ook nog naar verderop gelegen gates. We hebben nu echt een héérlijke bak koffie voor onze neus. Dat is iets wat we héél erg gemist hebben.
Gistermorgen nog een prachtig tafereel aan het strand van een karavaan ossenkarren in de ochtendnevel. Nog heerlijk met onze blote voeten door het warme zand gelopen en op ons gemakje ingepakt. ’s Middags na de lunch van Ngapali naar Yangon gevlogen. We logeerden in Thamada, een oud hotel, een beetje vergane glorie, maar verder prima. Die middag nog een stevige wandeling gemaakt en ergens een hapje gegeten. Daarna vroeg naar bed als voorbereiding op de lange terugreis.
Vannacht wordt Meggy wakker van gerommel op de gang en ze hoort het geluid van water. Het is net of iemand een emmer leeg gooit, of (misschien wel) stevig staat te plassen. Ze wil opstaan om zelf ook even naar het toilet te gaan, staat ze plots tot haar enkels in het water!!!! Oh NEEEEEEEEEEE!!
Maar het is geen droom. Op de gang is een waterslang (brandslang w.s.) gesprongen en we hebben een overstroming. Onze kamer ligt iets lager dan de andere kamers op deze tweede verdieping en net om het hoekje bij de nooduitgang. We twijfelden gisteravond nog of we daar wel uit konden als er iets mis was. Nu is er ook iets mis, maar heel iets anders.
Al onze spullen zijn nat. Meggy ruimt haar rugzak uit, er staat gewoon een laag water in. De handtassen met inhoud, waaronder portemonnee, mobieltje, camera en 16GBstick, alles kletsnat. In de badkamer drijft het badmatje vrolijk in het rond. Kristel gaat naar de receptie en daar nachtportier die nauwelijks Engels spreekt, doordringt van de noodzaak een andere kamer voor ons te regelen. En we krijgen hulp hulp het verhuizen. Op de (kleinere) kamer kunnen we tenminste onze spullen neerleggen in de hoop dat ze wat drogen. De overgebleven Kyatts en dollars hangen even later vrolijk over de stang van het douchegordijn. Kristel kan gelukkig nog slapen. Meggy niet, die probeert met de föhn haar rugzak, maar ook haar telefoontje, camera en 16GB-stick droog te krijgen. Wat een rotnacht.
Vanmorgen contact gezocht met de reisagent en die met de manager van het hotel. Die komt ons opzoeken en neemt camera, telefoontje, tassen en de kap van Kristel haar fotocamera mee om die bij een speciaalzaak te laten drogen en na te kijken. We mogen tot we vertrekken van onze kamer gebruik maken. Tussendoor gaan we toch maar even naar buiten, naar de grote overdekte markt en daar scoort Kristel nog een leuk ‘lackware’ bakje als souvenirtje, en Meggy nog een handige tas. Die was toch al van plan om daar vandaag naar te kijken.
Na de lunch worden we opgehaald en op het vliegveld wacht weer de vertrouwde service van Adventure Myanmar. Geweldig! We vertrekken op tijd en de vlucht gaat prima. Alleen bij de landing zigzaggen we over de baan. Omdat vóór de landing de noodverlichting is aangegaan en de nooduitgangen fel verlicht zijn, geeft dat toch een onprettig gevoel. Gelukkig gaat het goed.
En nu dus op zoek naar koffie!
8 december 2012
Even voor twaalf uur middernacht is het vliegtuig vertrokken. We hebben weer een goeie plek en de verzorging is geweldig. We proberen zo lang mogelijk wakker te blijven, maar na het ‘souper’ vergezeld door een wijntje, gaan we toch maar slapen. Om in te slapen nemen we maar een pilletje. Dat gaat goed. Tegen de ochtend krijgen we een uitgebreid ontbijt. Het is dan 3.30 (Nederlandse tijd) uur. En dan gaat het snel. Om half zeven landen we op Schiphol, waar Marijke ons ophaalt. Ze heeft warme winterjassen meegenomen, want het vriest en het heeft gesneeuwd. Het verschil met gistermiddag is voor ons maar liefst 40 graden!!
Na een gezellig ontbijt bij Marijke en Frits, gaan we beiden naar huis.
Een weekendje uitpakken, wassen, strijken, post lezen, boodschappen doen, etc. én bijslapen. Daarna gaat het leven weer z’n gangetje. Maar wij zijn een wel héél bijzondere ervaring rijker!!
We bedanken iedereen voor alle belangstelling via onze website, via facebook, e-mail en kaartjes. Het is hartverwarmend hoeveel mensen met ons meeleefden.
Rest ons ook nog te melden dat we echt hartstikke blij waren met onze keuze voor Myanmar2Go. Uitstekende begeleiding bij en adviezen voor het samenstellen van ons reisschema, met name door Eva Eyckmans. Bovendien hebben ze prima connecties in Myanmar zelf via de medewerkers van Adventure Myanmar, waardoor ter plekke alles vlekkeloos verloopt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
