Yangon - we zijn er!

Vrijdagochtend om kwart voor zeven haalde Frits ons op. Kristel arriveerde tegelijkertijd. Die had enorme pech. De riolering in haar huis was kapot en er was allerlei trammelant met de bewoners, aannemer en waternet. Zij had uiteindelijk maar twee uurtjes geslapen en was best moe, maar ach, met een vlucht van 12 (+3) uur in het vooruitzicht, was dat geen enorme ramp.

Gelukkig konden we zonder files naar Schiphol. Het inchecken verliep heel snel en dus zaten we binnen een half uurtje na aankomst al aan de koffie. De instapprocedure ging ook op tijd, maar daarna moesten we wachten en uiteindelijk vertrokken we met bijna een uur vertraging. Dan is het toch wel spannend, want we hadden 2 uur overstaptijd in Singapore. De vlucht verliep – op een paar turbulenties na – vlekkeloos. De verzorging was echt perfect. We kregen 2 maaltijden, tussendoortjes en om de haverklap kwam een stewardess met een blad met drinken langs. Ook wijn, sterke drank, cocktails en al de andere drankjes waren gratis. We kregen zelfs een klein toilettasje met tandenborstel, piepklein tubetje tandpasta en een paar kousen voor de nacht.

We kwamen uiteindelijk maar een klein half uurtje later aan dan gepland, dus haalden we makkelijk onze aansluiting. 2,5 uur later landden we op het vliegveld van Yangon. Daar stonden rijen voor de douane en het ging tergend langzaam. Maar op een gegeven moment mochten we in ons veel kortere rijen voor Myanmar-reizigers voegen en toen ging het veel sneller. We werden heel vriendelijk ontvangen door een in traditionele dracht geklede reisagent. Dollars omwisselen voor Kyatt: ook dat vergde engelengeduld. We hebben daarbij wel gezien wat één nauwelijks te bemerken beschadiging op een biljet deed. Het werd gewoon niet aangenomen. Waren wij blij dat Kristel via het grenswisselkantoor in het bezit was van spiksplinternieuwe flappen.

Via het reisagentschap zijn we naar het hotel gebracht. We kregen meteen al onze reispapieren, vouchers en tickets voor de binnenlandse vluchten en de boottransfer. Plus een traditionele rode tas met informatie en een zak met apart verpakte tissues om na elk tempelbezoek onze voeten te kunnen wassen. Daar mag je immers alleen blootsvoets in.
Via een rit door de drukke stad (op 2-baansweg werd 5 rijen dik file gereden), waren we om half twaalf plaatselijke tijd in het hotel. Wel oud, maar schoon en de bedden zijn ok. Kristel is meteen als een blok in slaap gevallen en ik heb ook een paar uurtjes getukt.

Toch even kijken of ik haar wakker krijg om nog even de buurt te gaan verkennen…. En dat lukt. We wandelen naar de Swedagon pagode. In de stad zijn brommertjes geweerd, waardoor je zou denken dat oversteken een stuk minder spannend is dan in bijvoorbeeld Hanoi, Vietnam, maar niets is minder waar. Stoplichten zijn er wel, maar of wij snappen het systeem nog niet, of men trekt zich er weinig van aan. En met een behoorlijk druk autoverkeer, waarbij je je afvraagt of er hier een rijbewijssysteem is, in een land waar men gelooft in reïncarnatie, is het heel spannend!

De Swedagon is de belangrijkste plek voor de Birmees boeddhistische bevolking. Iedereen wil hier toch eens in zijn leven zijn geweest. Het is een prachtige gouden tempel en de vele biddende mensen maken dat het, in de drukke stad, een fijne rust uitstraalt. Maar ook zijn de Birmese mensen, net als de meeste andere Aziaten, dol op glimmers en lichtjes en is ook deze mooie tempel druk versierd met zaken die wij nog niet eens in onze kerstboom zouden hangen. Ach, het heeft ook wel zijn charme.
Na het bezoek aan de Swedagon hebben we een taxi genomen naar een door de Lonely Planet aanbevolen restaurant. Het ziet er leuk uit, koloniale sfeer, de bediening en het eten zijn prima. Er strijken veel grotere groepen neer, maar daar zijn ze goed op berekend. We rekenen uiteindelijk een al redelijk verwesterd bedrag af. Dat gaan we de komende tijd wel anders doen.

We zijn terug naar het hotel gegaan, waar we lekker zouden douchen en dan slapen. Maar al voor Meggy onder de douche stond, was Kristel al in diepe rust…

Vandaag hebben we een ‘vrije’ dag hier in Yangon en morgen vertrekken we naar Pindaya, waar we een trekking gaan maken.
We hebben er veel zin in!