Pindaya, een verademing

Eindelijk frisse lucht! Na het benauwde en hectische Yagon zijn we nu in Pindaya aangekomen. Eenvoudig hotel, soort bungalowkamer met terras in een tuin met mooie tropische planten en prachtige blauwe orchideeën. Een verademing na het hectische en van autogassen vergeven Yangon. Vanmiddag na aankomst hoorden we nog wel wat verkeer, maar nu (18.00 uur) is het een oase van rust en hoor je alleen wat krekels.
Het was een lange reis vandaag, mede door de vertraging op het vliegveld. Vanwege het slechte weer boven Heho, waar we heen vlogen voor onze Pindaya-trekking, vertrok het vliegtuig ruim anderhalf uur later. Jammer, maar veiligheid voor alles, bovendien konden we ons op het kleine vliegveldje prima vermaken door de bonte stoet aan reizigers gade te slaan. De vlucht was prima en we kregen – op 1 uur en 10 minuten vliegen – ook nog een soort lunch aangeboden, plus warme dranken en/of fris. Geweldig toch?

In Heho werden we opgewacht door de reisorganisatie en kregen we – net als vanmorgen vroeg – een minibus met privéchauffeur. Nog even over de auto’s hier. Terwijl er rechts wordt gereden, heeft het gros van de auto’s het stuur aan de rechterkant. Erg lastig bij inhalen, lijkt me. En het ziet er ook erg gek uit. In het begin genoten we erg van de tocht hierheen. Het is een ontzettend vruchtbaar gebied en er wordt van alles verbouwd: thee, druiven, rijst, een soort koolzaad en heel veel groene kool. We ontdekten een nieuwe fitness oefening: kolen gooien. In sneltreinvaart honderden kolen een paar meter omhoog gooien, waar een ander ze opvangt en keurig strak opstapelt (hier op een vrachtwagen dus). Zag er grappig uit en het lijkt me een uitstekende training voor je hele lijf.

De weg was ontzettend slecht en de vering van de auto niet al te best. En tot overmaat van ramp begon het ook nog te gieten. Omdat het al een paar dagen regent hier, waren de wegen soms ware beken. We hadden medelijden met de vele mensen onderweg, die geen luxe auto tot hun beschikking hadden en zelfs in dit weer hard aan het werk waren.
Bij aankomst hier was het gelukkig droog en zijn we – na een kop koffie op ons eigen terrasje – nog even het stadje in gelopen. Het is oud en heel eenvoudig. Er is een markt met vaste stalletjes en de kooplui zijn allemaal even vriendelijk en behulpzaam, zelfs als ze je naar een ander moeten sturen. Ik scoorde er nog een zonnehoedje, iets wat ik op de uitgebreide markt gister in Yangon niet kon vinden. Verder deden we ons tegoed aan een zakje versgebakken chips met chilipeper. Héél lekker, maar ontzettend heet. De rook sloeg er zowat uit bij ons. Toen we aankwamen in het hotel hebben we de brand dus maar geblust met een lekker biertje. Voor het eten een gesprek gehad met de gids i.v.m. de trekking. Hij heeft vandaag met een groep gelopen en het was best te doen, ondanks de regen. Onze rugzakken zijn dus gepakt en morgen gaan we de bergen in. We overnachten dan in een klooster. Natuurlijk zijn we erg nieuwsgierig.

Pindaya is bekend om zijn grotten, hoog bovenin de rotsen, met duizenden met goud versierde boeddhabeelden in allerlei formaten en kleuren. Echt bijzonder. We gaan er op bezoek als we overmorgen weer terug zijn in dit stadje.